اثر سن پایه‏ های مادری و یک سال نگهداری بذر در رویاندن بذر بارانک

به منظور بررسی اثر سن پایه های مادری و تأثیر یک سال نگهداری بذر در انبار در رویاندن بذر بارانک در نهالستان، بذرهای 40 پایه بارانک در جنگلهای سنگده ساری (ارتفاع از سطح دریا 1700 الی 2300متر)، در سال 1379 جمع آوری شده و در دو سال متوالی (1379 و1380) در گلدانهای پلاستیکی کاشته و گلدانها در فضای نهالستان اوریملک چوب فریم واقع در ارتفاع 1550 متری از سطح دریا قرار داده شدند. جوانه زنی بذر و زنده مانی نونهالها طی دو سال بعد از هر یک از زمانهای کاشتهای 1379 و 1380 بررسی شد. نتایج آزمون مقایسه میانگین ها نشان داد که اختلاف بین جوانه زنی سال اول بعد از هر یک از مراحل کاشت سالهای 1379و 1380 با هم در سطح (p<0.01) معنی دار است. تفاوت مجموع جوانه زنی دو ساله بعد از کاشت و زنده مانی نونهالهای حاصل از دو زمان کاشت 1379 و 1380 با هم در سطح (p<0.01) معنی دار شد. مجموع تعداد بذرهای سبز شده از کاشت سال 1379، 9/22 درصد بیشتر از مجموع تعداد بذرهای جوانه زده از کاشت سال 1380 بود. مقدار کاهش جوانه زنی بین دو مرحله کاشت با افزایش قطر درختان و یا سن آنها رابطه مستقیم داشت به نحوی که کاهش جوانه زنی بذر درختان مسن بیشتر از درختان جوان بود. در هریک از مراحل کاشت، بیشترین جوانه زنی در سال اول به بذرهای درختان میانسال واقع در طبقه قطری 30 مربوط می شد. بنابراین چنانچه از درختانی با قطرهای 26 الی35 بذر تهیه شود، بیشترین مقدار جوانه زنی در سال اول رخ خواهد داد. به علاوه در این طبقه قطری، یک سال نگهداری بذر در انبار، کمترین مقدار کاهش قوه نامیه را به همراه خواهد داد.